ಹರಿವಂಶ: ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಃ
೬೧
ಶಕಟಭಂಗಪೂತನಾವಧೌ
ಶಕಟಭಂಜನ (1-21) ಮತ್ತು ಪೂತನಾವಧೆ (22-34).
19061001 ವೈಶಂಪಾಯನ ಉವಾಚ |
19061001a ತತ್ರ ತಸ್ಯಾಸತಃ ಕಾಲಃ ಸುಮಹಾನತ್ಯವರ್ತತ |
19061001c ಗೋವ್ರಜೇ ನಂದಗೋಪಸ್ಯ ಬಲ್ಲವತ್ವಂ ಪ್ರಕುರ್ವತಃ ||
ವೈಶಂಪಾಯನನು ಹೇಳಿದನು: “ನಂದಗೋಪನು ಅಲ್ಲಿ ಗೋವ್ರಜದಲ್ಲಿ ಗೋಪಕರ್ಮವನ್ನೆಸಗುತ್ತಾ ವಾಸಿಸಿ ದೀರ್ಘ ಕಾಲವು ಕಳೆಯಿತು.
19061002a ದಾರಕೌ ಕೃತನಾಮಾನೌ ವವೃಧಾತೇ ಸುಖಂ ಚ ತೌ |
19061002c ಜ್ಯೇಷ್ಠಃ ಸಂಕರ್ಷಣೋ ನಾಮ ಕನೀಯಾನ್ಕೃಷ್ಣ ಏವ ತು ||
ನಾಮಕರಣ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡ ಆ ಇಬ್ಬರು ಬಾಲಕರೂ ಸುಖದಿಂದ ಬೆಳೆದರು. ಹಿರಿಯವನ ಹೆಸರು ಸಂಕರ್ಷಣ ಎಂದೂ ಕಿರಿಯವನ ಹೆಸರು ಕೃಷ್ಣ ಎಂದಾಯಿತು.
19061003a ಮೇಘಕೃಷ್ಣಸ್ತು ಕೃಷ್ಣೋಽಭೂದ್ದೇಹಾಂತರಗತೋ ಹರಿಃ |
19061003c ವ್ಯವರ್ಧತ ಗವಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಾಗರಸ್ಯ ಇವಾಂಬುದಃ ||
ದೇಹಾಂತರಗತನಾಗಿದ್ದ ಹರಿಯು ಕೃಷ್ಣನಾದನು. ಮೇಘವರ್ಣನಾಗಿದ್ದ ಕೃಷ್ಣನಾದರೋ ಸಾಗರದಿಂದ ವೃದ್ಧಿಯಾಗುವ ಮೋಡದಂತೆ ಗೋವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬೆಳೆದನು.
19061004a ಶಕಟಸ್ಯ ತ್ವಧಃ ಸುಪ್ತಂ ಕದಾಚಿತ್ಪುತ್ರಗೃದ್ಧಿನೀ |
19061004c ಯಶೋದಾ ತಂ ಸಮುತ್ಸೃಜ್ಯ ಜಗಾಮ ಯಮುನಾಂ ನದೀಮ್ ||
ಮಗನನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಆಸೆಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಯಶೋದೆಯು ಒಮ್ಮೆ ಬಂಡಿಯ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿದ್ದ ಅವನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು ಯಮುನಾ ನದಿಗೆ ಹೋದಳು.
19061005a ಶಿಶುಲೀಲಾಂ ತತಃ ಕುರ್ವನ್ಸ ಹಸ್ತಚರಣೌ ಕ್ಷಿಪನ್ |
19061005c ರುರೋದ ಮಧುರಂ ಕೃಷ್ಣಃ ಪಾದಾವೂರ್ಧ್ವಂ ಪ್ರಸಾರಯನ್ ||
ಆಗ ಶಿಶುಲೀಲೆಗಳನ್ನಾಡುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣನು ಕೈಕಾಲುಗಳನ್ನು ತೂರಾಡುತ್ತಾ, ಕಾಲನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಮಧುರವಾಗಿ ಅಳತೊಡಗಿದನು.
19061006a ಸ ತತ್ರೈಕೇನ ಪಾದೇನ ಶಕಟಂ ಪರ್ಯವರ್ತಯತ್ |
19061006c ನ್ಯುಬ್ಜಂ ಪಯೋಧರಾಕಾಂಕ್ಷೀ ಚಕಾರ ಚ ರುರೋದ ಚ ||
ಅವನು ಒಂದೇ ಕಾಲಿನಿಂದ ಬಂಡಿಯನ್ನು ಉರುಳಿಸಿದನು. ಮೊಲೆಯ ಹಾಲಿನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಅವನು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ಅಳತೊಡಗಿದನು.
19061007a ಏತಸ್ಮಿನ್ನಂತರೇ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಯಶೋದಾ ಭಯವಿಕ್ಲವಾ |
19061007c ಸ್ನಾತಾ ಪ್ರಸ್ರವದಿಗ್ಧಾಂಗೀ ಬದ್ಧಾವತ್ಸೇವ ಸೌರಭೀ ||
ಈ ಮಧ್ಯೆ ಭಯದಿಂದ ವ್ಯಾಕುಲಳಾಗಿದ್ದ ಯಶೋದೆಯು ಸ್ನಾನಮಾಡಿ ಬಂದಳು. ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದ್ದ ಕರುವಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸುವ ತವಕದಿಂದಿದ್ದ ಹಸುವಿನಂತೆ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಹಾಲಿನಿಂದ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದವು.
19061008a ಸಾ ದದರ್ಶ ವಿಪರ್ಯಸ್ತಂ ಶಕಟಂ ವಾಯುನಾ ವಿನಾ |
19061008c ಹಾಹೇತಿ ಕೃತ್ವಾ ತ್ವರಿತಾ ದಾರಕಂ ಜಗೃಹೇ ತದಾ ||
ಭಿರುಗಾಳಿಯಿಲ್ಲದೇ ಮೊಗಚಿಬಿದ್ದಿದ್ದ ಬಂಡಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಅವಳು ಹಾಹಾಕಾರವನ್ನು ಮಾಡಿ ಮಗನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡಳು.
19061009a ನ ಸಾ ಬುಬೋಧ ತತ್ತ್ವೇನ ಶಕಟಂ ಪರಿವರ್ತಿತಮ್ |
19061009c ಸ್ವಸ್ತಿ ತೇ ದಾರಕಾಯೇತಿ ಪ್ರೀತಾ ಭೀತಾಪಿ ಸಾಭವತ್ ||
ಬಂಡಿಯು ಮೊಗಚಿಬಿದ್ದುದರ ಕಾರಣವು ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. “ಮಗನೇ! ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ!” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಪ್ರೀತಳೂ ಭೀತಳೂ ಆದಳು.
19061010a ಕಿಂ ತು ವಕ್ಷ್ಯತಿ ತೇ ಪುತ್ರ ಪಿತಾ ಪರಮಕೋಪನಃ |
19061010c ತ್ವಯ್ಯಧಃ ಶಕಟೇ ಸುಪ್ತೇ ಅಕಸ್ಮಾಚ್ಚ ವಿಲೋಡಿತೇ ||
“ಪುತ್ರ! ಬಂಡಿಯ ಕೆಳಗೆ ನೀನು ಮಲಗಿದ್ದಾಗ ಬಂಡಿಯು ಅಕಸ್ಮಾತ್ತಾಗಿ ಮೊಗಚಿ ಬಿದ್ದಿತು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಪರಮಕೋಪಿಯಾದ ನಿನ್ನ ಪಿತನು ಏನು ಹೇಳಿಯಾನು?
19061011a ಕಿಂ ಮೇ ಸ್ನಾನೇನ ದುಃಸ್ನಾನಂ ಕಿಂ ಚ ಮೇ ಗಮನೇ ನದೀಮ್ |
19061011c ಪರ್ಯಸ್ತೇ ಶಕಟೇ ಪುತ್ರ ಯಾ ತ್ವಾಂ ಪಶ್ಯಾಮ್ಯಪಾವೃತಮ್ ||
ಸ್ನಾನಮಾಡುವುದರಿಂದ ನನಗೇನಾಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು? ನದಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಂತಹ ದುಃಸ್ನಾನವನ್ನು ಮಾಡುವುದಾದರೂ ಏಕೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು? ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಪುತ್ರ! ಬಂಡಿಯು ಮೊಗಚಿಬಿದ್ದಿದೆ ಮತ್ತು ನೀನು ಯಾವ ಮರೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ಆಕಾಶದ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿದ್ದೀಯೆ!”
19061012a ಏತಸ್ಮಿನ್ನಂತರೇ ಗೋಭಿರಾಜಗಾಮ ವನೇಚರಃ |
19061012c ಕಾಷಾಯವಾಸಸೀ ಬಿಭ್ರನ್ನಂದಗೋಪೋ ವ್ರಜಾಂತಿಕಮ್ ||
ಈ ಮಧ್ಯೆ ಗೋವುಗಳನ್ನು ವನದಲ್ಲಿ ಮೇಯಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಷಾಯವಸ್ತ್ರವನ್ನುಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ನಂದಗೋಪನು ವ್ರಜದ ಬಳಿ ಬಂದನು.
19061013a ಸ ದದರ್ಶ ವಿಪರ್ಯಸ್ತಂ ಭಿನ್ನಭಾಂಡಘಟೀಘಟಮ್ |
19061013c ಅಪಾಸ್ತಧೂರ್ವಿಭಿನ್ನಾಕ್ಷಂ ಶಕಟಂ ಚಕ್ರಮೋಲಿನಮ್ ||
ಬಂಡಿಯು ಮೊಗಚಿ ಬಿದ್ದು, ಪಾತ್ರೆ-ಗಡಿಗೆಗಳು ಒಡೆದುದನ್ನು ಅವನು ನೋಡಿದನು. ಅದರ ಮೊಗವು ತುಂಡಾಗಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಬಂಡಿಯ ಚಕ್ರಗಳು ಮೇಲ್ಮುಖವಾಗಿದ್ದವು.
19061014a ಭೀತಸ್ತ್ವರಿತಮಾಗತ್ಯ ಸಹಸಾ ಸಾಶ್ರುಲೋಚನಃ |
19061014c ಅಪಿ ಮೇ ಸ್ವಸ್ತಿ ಪುತ್ರಾಯೇತ್ಯಸಕೃದ್ವಚನಂ ವದನ್ ||
ಭೀತನಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರುತುಂಬಿದ್ದ ಅವನು ಬೇಗನೇ ಬಂದು “ನನ್ನ ಮಗನು ಸುರಕ್ಷಿತನಾಗಿದ್ದಾನೆಯೇ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.
19061015a ಪಿಬಂತಂ ಸ್ತನಮಾಲಕ್ಷ್ಯ ಪುತ್ರಂ ಸ್ವಸ್ಥೋಽಬ್ರವೀತ್ಪುನಃ |
19061015c ವೃಷಯುದ್ಧಂ ವಿನಾ ಕೇನ ಪರ್ಯಸ್ತಂ ಶಕಟಂ ಮಮ ||
ಮಗನು ಸುರಕ್ಷಿತನಾಗಿ ಮೊಲೆಯುಣ್ಣುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ “ಎತ್ತುಗಳು ಜಗಳವಾಡದೇ ನನ್ನ ಈ ಬಂಡಿಯು ಹೇಗೆ ಉರುಳಿ ಬಿದ್ದಿತು” ಎಂದು ಪುನಃ ಕೇಳಿದನು.
19061016a ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಯಶೋದಾ ತಂ ಭೀತಾ ಗದ್ಗದಭಾಷಿಣೀ |
19061016c ನ ವಿಜಾನಾಮ್ಯಹಂ ಕೇನ ಶಕಟಂ ಪರಿವರ್ತಿತಮ್ ||
ಭೀತಳಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ಗಂಟಲು ಕಟ್ಟಿದ ಯಶೋದೆಯು “ಬಂಡಿಯು ಹೇಗೆ ಉರುಳಿ ಬಿದ್ದಿತು ಎಂತು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದಳು.
19061017a ಅಹಂ ನದೀಂ ಗತಾ ಸೌಮ್ಯ ಚೈಲಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಿನೀ |
19061017c ಆಗತಾ ಚ ವಿಪರ್ಯಸ್ತಮಪಶ್ಯಂ ಶಕಟಂ ಭುವಿ ||
“ಸೌಮ್ಯ! ನಾನು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಗೆಯಲು ನದಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ ನಾನು ಬಂಡಿಯು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಉರುಳಿಬಿದ್ದುದನ್ನು ನೋಡಿದೆ.”
19061018a ತಯೋಃ ಕಥಯತೋರೇವಮಬ್ರುವಂಸ್ತತ್ರ ದಾರಕಾಃ |
19061018c ಅನೇನ ಶಿಶುನಾ ಯಾನಮೇತತ್ಪಾದೇನ ಲೋಡಿತಮ್ ||
ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಬಾಲಕರು ಹೇಳಿದರು: “ಈ ಶಿಶುವು ತನ್ನ ಕಾಲಿನಿಂದ ಒದೆದು ಬಂಡಿಯನ್ನು ಉರುಳಿಸಿತು.
19061019a ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಂಪತದ್ಭಿಶ್ಚ ದೃಷ್ಟಮೇತದ್ಯದೃಚ್ಛಯಾ |
19061019c ನಂದಗೋಪಸ್ತು ತಚ್ಛ್ರುತ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಪರಮಂ ಯಯೌ ||
ಇಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೇ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಇದು ಬಿದ್ದುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದೆವು.” ನಂದಗೋಪನಾದರೋ ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಪರಮ ವಿಸ್ಮಿತನಾದನು.
19061020a ಪ್ರಹೃಷ್ಟಶ್ಚೈವ ಭೀತಶ್ಚ ಕಿಮೇತದಿತಿ ಚಿಂತಯನ್ |
19061020c ನ ಚ ತೇ ಶ್ರದ್ಧಧುರ್ಗೋಪಾಃ ಸರ್ವೇ ಮಾನುಷಬುದ್ಧಯಃ ||
ಹರ್ಷಿತನಾದ ಅವನು ಇದು ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಚಿಂತಿಸಿ ಭಯಭೀತನೂ ಆದನು. ಅದು ಮಾನುಷ ಶಿಶುವೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ಗೋಪರೂ ಬಾಲಕರ ಆ ಮಾತನ್ನು ನಂಬಲಿಲ್ಲ.
19061021a ಆಶ್ಚರ್ಯಮಿತಿ ತೇ ಸರ್ವೇ ವಿಸ್ಮಯೋತ್ಫುಲ್ಲಲೋಚನಾಃ |
19061021c ಸ್ವೇ ಸ್ಥಾನೇ ಶಕಟಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಚಕ್ರಬಂಧಮಕಾಕ್ರಯನ್ ||
ಆಶ್ಚರ್ಯವೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಅವರೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಣುಗಳೂ ಅರಳಿದವು. ಅವರು ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಬಂಡಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿ ಅದರ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರಿಸಿದರು.
19061022a ಕಸ್ಯಚಿತ್ತ್ವಥ ಕಾಲಸ್ಯ ಶಕುನೀ ವೇಷಧಾರಿಣೀ |
19061022c ಧಾತ್ರೀ ಕಂಸಸ್ಯ ಭೋಜಸ್ಯ ಪೂತನೇತಿ ಪರಿಶ್ರುತಾ ||
ಕೆಲಸಮಯದ ನಂತರ ಪಕ್ಷಿಯ ರೂಪವನ್ನು ತಾಳಬಲ್ಲ ಪೂತಾನಾ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧಳಾಗಿದ್ದ ಭೋಜ ಕಂಸನ ಮೊಲೆಯುಣಿಸುವ ದಾಸಿಯು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಳು.
19061023a ಪೂತನಾ ನಾಮ ಶಕುನೀ ಘೋರಾ ಪ್ರಾಣಭಯಂಕರೀ |
19061023c ಆಜಗಾಮಾರ್ಧರಾತ್ರೇ ವೈ ಪಕ್ಷೌ ಕ್ರೋಧಾದ್ವಿಧುನ್ವತೀ ||
ಪೂತನಾ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಆ ಘೋರ ಪ್ರಾಣಭಯಂಕರ ಪಕ್ಷಿಯು ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆ ಕ್ರೋಧದಿಂದ ತನ್ನ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಬೀಸುತ್ತಾ ಆಗಮಿಸಿತು.
19061024a ತತೋಽರ್ಧರಾತ್ರಸಮಯೇ ಪೂತನಾ ಪ್ರತ್ಯದೃಶ್ಯತ |
19061024c ವ್ಯಾಘ್ರಗಂಭೀರನಿರ್ಘೋಷಂ ವ್ಯಾಹರಂತೀ ಪುನಃ ಪುನಃ ||
ಅನಂತರ ಅರ್ಧರಾತ್ರಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯ ಗರ್ಜನೆಯಂತೆ ಪುನಃ ಪುನಃ ಕೂಗುತ್ತಾ ಪೂತನಿಯು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಳು.
19061025a ನಿಲಿಲ್ಯೇ ಶಕಟಸ್ಯಾಕ್ಷೇ ಪ್ರಸ್ರವೋತ್ಪೀಡವರ್ಷಿಣೀ |
19061025c ದದೌ ಸ್ತನಂ ಚ ಕೃಷ್ಣಾಯ ತಸ್ಮಿನ್ಸುಪ್ತೇ ಜನೇ ನಿಶಿ ||
ಬಂಡಿಯ ಮೂಕಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತು, ಮೊಲೆಗಳು ಹಾಲುಸುರಿಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಪೀಡಿತಳಾದ ಅವಳು ರಾತ್ರಿವೇಳೆ ಜನರು ಮಲಗಿದ್ದಾಗ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ನೀಡಿದಳು.
19061026a ತಸ್ಯಾಃ ಸ್ತನಂ ಪಪೌ ಕೃಷ್ಣಃ ಪ್ರಾಣೈಃ ಸಹ ವಿನದ್ಯ ಚ |
19061026c ಛಿನ್ನಸ್ತನೀ ತು ಸಹಸಾ ಪಪಾತ ಶಕುನೀ ಭುವಿ ||
ಕೃಷ್ಣನು ಅವಳ ಸ್ತನವನ್ನು ಪ್ರಾಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಕುಡಿದನು. ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳು ಕತ್ತರಿಸಿಹೋಗಲು ಆ ಪಕ್ಷಿಣಿಯು ಜೋರಾಗಿ ಚೀರುತ್ತಾ ಕೂಡಲೇ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಳು.
19061027a ತೇನ ಶಬ್ದೇನ ವಿತ್ರಸ್ತಾಸ್ತತೋ ಬುಬುಧಿರೇ ಭಯಾತ್ |
19061027c ಸ ನಂದಗೋಪೋ ಗೋಪಾ ವೈ ಯಶೋದಾ ಚ ಸುವಿಕ್ಲವಾ ||
ಆ ಶಬ್ದದಿಂದ ನಡುಗಿ ಭಯಗೊಂಡ ನಂದಗೋಪಾ, ಯಶೋದಾ ಮತ್ತು ಗೋಪರು ವ್ಯಾಕುಲಗೊಂಡು ಎಚ್ಚೆತ್ತರು.
19061028a ತೇ ತಾಮಪಶ್ಯನ್ಪತಿತಾಂ ವಿಸಂಜ್ಞಾಂ ವಿಪಯೋಧರಾಮ್ |
19061028c ಪೂತನಾಂ ಪತಿತಾಂ ಭೂಮೌ ವಜ್ರೇಣೇವ ವಿದಾರಿತಾಮ್ ||
ವಜ್ರದಿಂದ ಸೀಳಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಮೂರ್ಛೆತಪ್ಪಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಪೂತನಿಯನ್ನು ಅವರು ನೋಡಿದರು.
19061029a ಇದಂ ಕಿಂ ತ್ವಿತಿ ಸಂತ್ರಸ್ತಾಃ ಕಸ್ಯೇದಂ ಕರ್ಮ ಚೇತ್ಯಪಿ |
19061029c ನಂದಗೋಪಂ ಪುರಸ್ಕೃತ್ಯ ಗೋಪಾಸ್ತೇ ಪರ್ಯವಾರಯನ್ ||
“ಇದು ಏನು? ಇದು ಯಾರ ಕೆಲಸ?” ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಭಯಭೀತರಾದ ಗೋಪರು ನಂದಗೋಪನನ್ನು ಮುಂದಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಪೂತನಿಯನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದರು.
19061030a ನಾಧ್ಯಗಚ್ಛಂತ ಚ ತದಾ ಹೇತುಂ ತತ್ರ ಕದಾಚನ |
19061030c ಆಶ್ಚರ್ಯಮಾಶ್ಚರ್ಯಮಿತಿ ಬ್ರುವಂತೋಽನುಯಯುರ್ಗೃಹಾನ್ ||
ಆಗ ಅವರಿಗೆ ಅದರ ಕುರಿತಾದ ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. “ಇದು ಆಶ್ಚರ್ಯ! ಇದು ಆಶ್ಚರ್ಯ!” ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವರು ಮನೆಗಳಿಗೆ ತೆರಳಿದರು.
19061031a ಗತೇಷು ತೇಷು ಗೋಪೇಷು ವಿಸ್ಮಿತೇಷು ಯಥಾಗೃಹಮ್ |
19061031c ಯಶೋದಾಂ ನಂದಗೋಪಸ್ತು ಪಪ್ರಚ್ಛ ಗತಸಂಭ್ರಮಃ ||
ವಿಸ್ಮಿತರಾದ ಆ ಗೋಪರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಿಗೆ ತೆರಳಿದ ನಂತರ ಭಯಗೊಂಡ ನಂದಗೋಪನಾದರೋ ಯಶೋದೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು.
19061032a ಕೋಽಯಂ ವಿಧಿರ್ನ ಜಾನಾಮಿ ವಿಸ್ಮಯೋ ಮೇ ಮಹಾನಯಮ್ |
19061032c ಪುತ್ರಸ್ಯ ಮೇ ಭಯಂ ತೀವ್ರಂ ಭೀರುತ್ವಂ ಸಮುಪಾಗತಮ್ ||
“ಇದು ಯಾವ ವಿಧಿಯೆಂದು ತಿಳಿಯಲಾರೆನು. ನನಗೆ ಅತಿದೊಡ್ಡ ವಿಸ್ಮಯವಾಗಿದೆ. ಭೀರು! ನನ್ನ ಪುತ್ರನಿಗಾಗಿ ತೀವ್ರ ಭಯವು ಉಂಟಾಗಿದೆ.”
19061033a ಯಶೋದಾ ತ್ವಬ್ರವೀದ್ಭೀತಾ ನಾರ್ಯ ಜಾನಾಮಿ ಕಿಂ ತ್ವಿದಮ್ |
19061033c ದಾರಕೇಣ ಸಹಾನೇನ ಸುಪ್ತಾ ಶಬ್ದೇನ ಬೋಧಿತಾ ||
ಭೀತಳಾದ ಯಶೋದೆಯು “ಆರ್ಯ! ಇದು ಏನೆಂದು ನನಗೂ ತಿಳಿಯದು. ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಮಲಗಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ಈ ಶಬ್ದದಿಂದ ನನಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು.”
19061034a ಯಶೋದಾಯಾಮಜಾನಂತ್ಯಾಂ ನಂದಗೋಪಃ ಸಬಾಂಧವಃ |
19061034c ಕಂಸಾದ್ಭಯಂ ಚಕಾರೋಗ್ರಂ ವಿಸ್ಮಯಂ ಚ ಜಗಾಮ ಹ ||
ಯಶೋದೆಗೂ ಅದು ಏನೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ಎಂದಾಗ ಬಾಂಧವರೊಂದಿಗೆ ನಂದಗೋಪನು ವಿಸ್ಮಿತನಾದನು. ಕಂಸನಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಉಗ್ರ ಭಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದರು.”
ಇತಿ ಶ್ರೀಮಹಾಭಾರತೇ ಖಿಲೇಷು ಹರಿವಂಶೇ ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ ಶಿಶುಚರ್ಯಾಯಾಂ ಶಕಟಭಂಗಪೂತನಾವಧೇ ಏಕಷಷ್ಟಿತಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ