|| ಓಂ ಓಂ ನಮೋ ನಾರಾಯಣಾಯ || ಶ್ರೀ ವೇದವ್ಯಾಸಾಯ ನಮಃ ||
ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣದ್ವೈಪಾಯನ ವೇದವ್ಯಾಸ ವಿರಚಿತ
ಶ್ರೀ ಮಹಾಭಾರತ ಖಿಲಭಾಗ
ಹರಿವಂಶ
ಹರಿವಂಶ ಪರ್ವ
೧
ಆದಿಸರ್ಗಕಥನಮ್
19001001a ಆದ್ಯಂ ಪುರುಷಮೀಶಾನಂ ಪುರುಹೂತಂ ಪುರುಷ್ಟುತಮ್ |
19001001c ಋತಮೇಕಾಕ್ಷರಂ ಬ್ರಹ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಾವ್ಯಕ್ತಂ ಸನಾತನಮ್ ||
19001002a ಅಸಚ್ಚ ಸದಸಚ್ಚೈವ ಯದ್ವಿಶ್ವಂ ಸದಸತ್ಪರಮ್ |
19001002c ಪರಾವರಾಣಾಂ ಸ್ರಷ್ಟಾರಂ ಪುರಾಣಂ ಪರಮವ್ಯಯಮ್ ||
19001003a ಮಂಗಲ್ಯಂ ಮಂಗಲಂ ವಿಷ್ಣುಂ ವರೇಣ್ಯಮನಘಂ ಶುಚಿಮ್ |
19001003c ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ಹೃಷೀಕೇಶಂ ಚರಾಚರಗುರುಂ ಹರಿಮ್ ||
19001004a ನೈಮಿಷಾರಣ್ಯೇ ಕುಲಪತಿಃ ಶೌನಕಸ್ತು ಮಹಾಮುನಿಃ |
19001004c ಸೌತಿಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ ಧರ್ಮಾತ್ಮಾ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಿಶಾರದಃ ||
ಆದ್ಯ, ಪುರುಷ, ಈಶಾನ, ಪುರುಹೂತ, ಪುರುಷ್ಟುತ, ಋತ, ಏಕಾಕ್ಷರ, ಬ್ರಹ್ಮ, ವ್ಯಕ್ತ, ಅವ್ಯಕ್ತ, ಸನಾತನ, ಅಸಚ್ಚ, ಸದಸಚ್ಚ, ವಿಶ್ವದ ಪರಮ ಸತ್ತ್ವವಾಗಿರುವ, ಪರಾವರಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಪುರಾಣ, ಪರಮ ಅವ್ಯಯ, ಮಂಗಲ್ಯ, ಮಂಗಲ, ವರೇಣ್ಯ, ಅನಘ, ಶುಚಿ, ಚರಾಚರಗಳ ಗುರು ಹರಿ ವಿಷ್ಣು ಹೃಷೀಕೇಶನನ್ನು ಸಮಸ್ಕರಿಸಿ ನೈಮಿಷಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಕುಲಪತಿ ಮಹಾಮುನಿ ಧರ್ಮಾತ್ಮಾ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಿಶಾರದ ಶೌನಕನು ಸೌತಿಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು.
19001005 ಶೌನಕ ಉವಾಚ|
19001005a ಸೌತೇ ಸುಮಹದಾಖ್ಯಾನಂ ಭವತಾ ಪರಿಕೀರ್ತಿತಮ್ |
19001005c ಭಾರತಾನಾಂ ಚ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಪಾರ್ಥಿವಾನಾಂ ತಥೈವ ಚ ||
19001006a ದೇವಾನಾಂ ದಾನವಾನಾಂ ಚ ಗಂಧರ್ವೋರಗರಕ್ಷಸಾಮ್ |
19001006c ದೈತ್ಯಾನಾಮಥ ಸಿದ್ಧಾನಾಂ ಗುಹ್ಯಕಾನಾಂ ತಥೈವ ಚ ||
19001007a ಅತ್ಯದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ವಿಕ್ರಮಾ ಧರ್ಮನಿಶ್ಚಯಾಃ |
19001007c ವಿಚಿತ್ರಾಶ್ಚ ಕಥಾಯೋಗಾ ಜನ್ಮ ಚಾಗ್ರ್ಯಮನುತ್ತಮಮ್ ||
ಶೌನಕನು ಹೇಳಿದನು: “ಸೌತೇ! ಭಾರತರ, ಸರ್ವ ಪಾರ್ಥಿವರ ಹಾಗೂ ದೇವತೆಗಳ, ದಾನವರ, ಗಂಧರ್ವ-ಉರಗ-ರಾಕ್ಷಸರ, ದೈತ್ಯರ, ಸಿದ್ಧರ, ಮತ್ತು ಗುಹ್ಯಕರ ಅತ್ಯದ್ಭುತ ಕರ್ಮಗಳನ್ನೂ, ವಿಕ್ರಮಗಳನ್ನೂ, ಧರ್ಮನಿಶ್ಚಯಗಳನ್ನೂ, ಅವರ ವಿಚಿತ್ರ ಅನುತ್ತಮ ಜನ್ಮಗಳನ್ನೂ ಕೂಡಿದ ಮಹಾ ಆಖ್ಯಾನವನ್ನು ಹೇಳಿರುವೆ!
19001008a ಕಥಿತಂ ಭವತಾ ಪುಣ್ಯಂ ಪುರಾಣಂ ಶ್ಲಕ್ಷ್ಣಯಾ ಗಿರಾ |
19001008c ಮನಃಕರ್ಣಸುಖಂ ಸೌತೇ ಪ್ರೀಣಾತ್ಯಮೃತಸಂಮಿತಮ್ ||
ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಈ ಪುಣ್ಯ ಪುರಾತನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿರುವೆ. ಸೌತೇ! ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು-ಕಿವಿಗಳು ಅಮೃತದಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಂಡಂತೆ ಪರಮ ಸಂತೋಷಗೊಂಡಿವೆ.
19001009a ತತ್ರ ಜನ್ಮ ಕುರೂಣಾಂ ವೈ ತ್ವಯೋಕ್ತಂ ಲೌಮಹರ್ಷಣೇ |
19001009c ನ ತು ವೃಷ್ಣ್ಯಂಧಕಾನಾಂ ಚ ತದ್ಭವಾನ್ ವಕ್ತುಮರ್ಹತಿ ||
ಲೌಮಹರ್ಷಣೇ! ನೀನು ಆಗ ಕುರುಗಳ ಜನ್ಮದ ಕುರಿತೂ ಹೇಳಿರುವೆ. ಆದರೆ ನೀನು ವೃಷ್ಣಿ-ಅಂಧಕರ ಜನ್ಮಗಳ ಕುರಿತು ಹೇಳಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ನೀನು ಹೇಳಬೇಕು!”
19001010 ಸೌತಿರುವಾಚ|
19001010a ಜನಮೇಜಯೇನ ಯತ್ಪೃಷ್ಟಃ ಶಿಷ್ಯೋ ವ್ಯಾಸಸ್ಯ ಧರ್ಮವಿತ್ |
19001010c ತತ್ತೇಽಹಂ ಸಂಪ್ರವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ವೃಷ್ಣೀನಾಂ ವಂಶಮಾದಿತಃ ||
ಸೌತಿಯು ಹೇಳಿದನು: “ಜನಮೇಜನೂ ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಸನ ಧರ್ಮವಿದು ಶಿಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದನು. ಅದರಂತೆಯೇ ನಾನು ಆದಿಯಿಂದ ವೃಷ್ಣಿಗಳ ವಂಶವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತೇನೆ.
19001011a ಶ್ರುತ್ವೇತಿಹಾಸಂ ಕಾರ್ತ್ಸ್ನ್ಯೇನ ಭಾರತಾನಾಂ ಸ ಭಾರತಃ |
19001011c ಜನಮೇಜಯೋ ಮಹಾಪ್ರಾಜ್ಞೋ ವೈಶಂಪಾಯನಮಬ್ರವೀತ್ ||
ಭಾರತರ ಇತಿಹಾಸವಾದ ಭಾರತವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೇಳಿದ ಮಹಾಪ್ರಾಜ್ಞ ಜನಮೇಜಯನು ವೈಶಂಪಾಯನನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು:
19001012 ಜನಮೇಜಯ ಉವಾಚ
19001012a ಮಹಾಭಾರತಮಾಖ್ಯಾನಂ ಬಹ್ವರ್ಥಂ ಶ್ರುತಿವಿಸ್ತರಮ್ |
19001012c ಕಥಿತಂ ಭವತಾ ಪೂರ್ವಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ಮಯಾ ಶ್ರುತಮ್ ||
ಜನಮೇಜಯನು ಹೇಳಿದನು: “ಅನೇಕ ಅರ್ಥಗಳುಳ್ಳ, ಕೇಳಲು ವಿಸ್ತಾರವಾಗುಳ್ಳ ಮಹಾಭಾರಥ ಆಖ್ಯಾನವನ್ನು ನೀನು ಹೇಳಿರುವೆ. ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಅದನ್ನು ನಾನು ಕೇಳಿದೆ.
19001013a ತತ್ರ ಶೂರಾಃ ಸಮಾಖ್ಯಾತಾ ಬಹವಃ ಪುರುಷರ್ಷಭಾಃ |
19001013c ನಾಮಭಿಃ ಕರ್ಮಭಿಶ್ಚೈವ ವೃಷ್ಣ್ಯಂಧಕಮಹಾರಥಾಃ ||
ಅಲ್ಲಿ ನೀನು ಅನೇಕ ವೃಷ್ಣಿ-ಅಂಧಕ ಪುರುಷರ್ಷಭ ಶೂರ ಮಹಾರಥರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನೂ, ಕರ್ಮಗಳನ್ನೂ ಹೇಳಿದ್ದೀಯೆ.
19001014a ತೇಷಾಂ ಕರ್ಮಾವದಾತಾನಿ ತ್ವಯೋಕ್ತಾನಿ ದ್ವಿಜೋತ್ತಮ |
19001014c ತತ್ರ ತತ್ರ ಸಮಾಸೇನ ವಿಸ್ತರೇಣೈವ ಮೇ ಪ್ರಭೋ ||
ದ್ವಿಜೋತ್ತಮ! ನೀನು ಅವರ ಕರ್ಮಗಳ ಕುರಿತೂ ಹೇಳಿದ್ದೀಯೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಭೋ! ನೀನು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದೀಯೆ. ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಲ್ಲ.
19001015a ನ ಚ ಮೇ ತೃಪ್ತಿರಸ್ತೀಹ ಕಥ್ಯಮಾನೇ ಪುರಾತನೇ |
19001015c ಏಕಶ್ಚೈವ ಮತೋ ರಾಶಿರ್ವೃಷ್ಣಯಃ ಪಾಂಡವಾಸ್ತಥಾ ||
ನೀನು ಇದೂವರೆಗೆ ಹೇಳಿದುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ವೃಷ್ಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರು ಒಂದೇ ರಾಶಿಯವರು ಎಂದು ನನಗನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.
19001016a ಭವಾಂಶ್ಚ ವಂಶಕುಶಲಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷದರ್ಶಿವಾನ್ |
19001016c ಕಥಯಸ್ವ ಕುಲಂ ತೇಷಾಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ತಪೋಧನ ||
ತಪೋಧನ! ನೀನಾದರೋ ಅವರ ವಂಶಕುಶಲವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಕಂಡಿರುವೆ. ಅವರ ಕುಲದ ಕುರಿತು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹೇಳು.
19001017a ಯಸ್ಯ ಯಸ್ಯಾನ್ವಯೇ ಯೇ ಯೇ ತಾಂಸ್ತಾನಿಚ್ಛಾಮಿ ವೇದಿತುಮ್ |
19001017c ಸ ತ್ವಂ ಸರ್ವಮಶೇಷೇಣ ಕಥಯಸ್ವ ಮಹಾಮುನೇ |
19001017e ತೇಷಾಂ ಪೂರ್ವವಿಸೃಷ್ಟಿಂ ಚ ವಿಚಿಂತ್ಯೇಮಾಂ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ||
ಮಹಾಮುನೇ! ಅವರು ಯಾವ ಯಾವ ಅನ್ವಯಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದರು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಕೇಳ ಬಯಸುತ್ತೇನೆ. ಪ್ರಜಾಪತಿಯಿಂದ ಅವರ ಪೂರ್ವ ಸೃಷ್ಟಿ ಹೇಗಿದ್ದಿತು ಎನ್ನುವುದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೇಳು.””
19001018 ಸೌತಿರುವಾಚ|
19001018a ಸತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಿಪೃಷ್ಟಸ್ತು ಸ ಮಹಾತ್ಮಾ ಮಹಾತಪಾಃ |
19001018c ವಿಸ್ತರೇಣಾನುಪೂರ್ವ್ಯಾಂ ಚ ಕಥಯಾಮಾಸ ತಾಂ ಕಥಾಮ್||
ಸೌತಿಯು ಹೇಳಿದನು: “ಹೀಗೆ ಕೇಳಿದ ಆ ಮಹಾತ್ಮನನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸಿ ಮಹಾತಪಸ್ವಿಯು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಮೊದಲಿನಿಂದ ಹೇಳತೊಡಗಿದನು.
19001019 ವೈಶಂಪಾಯನ ಉವಾಚ|
19001019a ಶೃಣು ರಾಜನ್ಕಥಾಂ ದಿವ್ಯಾಂ ಪುಣ್ಯಾಂ ಪಾಪಪ್ರಮೋಚನೀಮ್|
19001019c ಕಥ್ಯಮಾನಾಂ ಮಯಾ ಚಿತ್ರಾಂ ಬಹ್ವರ್ಥಾಂ ಶ್ರುತಿಸಂಮಿತಾಮ್ ||
ವೈಶಂಪಾಯನನು ಹೇಳಿದನು: “ರಾಜನ್! ನಾನು ಈಗ ಹೇಳುವ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರ ಅರ್ಥಗಳುಳ್ಳ ಶೃತಿಸಂಮಿತವಾದ ಪಾಪವನ್ನು ಕಳೆಯುವ ಆ ದಿವ್ಯ ಪುಣ್ಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಕೇಳು.
19001020a ಯಶ್ಚೇಮಾಂ ಧಾರಯೇದ್ವಾಪಿ ಶೃಣುಯಾದ್ವಾಪ್ಯಭೀಕ್ಷ್ಣಶಃ |
19001020c ಸ್ವವಂಶಧಾರಣಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕೇ ಮಹೀಯತೇ ||
ಇದನ್ನು ಯಾರು ಧಾರಣೆಮಾಡಿಕೊಂಡು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಕೇಳುತ್ತಾನೋ ಅವನು ತನ್ನ ವಂಶೋದ್ಧಾರವನ್ನು ಮಾಡಿ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಾನೆ.
19001021a ಅವ್ಯಕ್ತಂ ಕಾರಣಂ ಯತ್ತನ್ನಿತ್ಯಂ ಸದಸದಾತ್ಮಕಮ್ |
19001021c ಪ್ರಧಾನಂ ಪುರುಷಂ ತಸ್ಮಾನ್ನಿರ್ಮಮೇ ವಿಶ್ವಮೀಶ್ವರಮ್ ||
ನಿತ್ಯವೂ ಅವ್ಯಕ್ತವೂ ಆಗಿರುವ ಕಾರಣದ ಇರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಇಲ್ಲದಿರುವಿಕೆಗಳು ಆತ್ಮನಲ್ಲಿವೆ. ಅವನೇ ಪ್ರಧಾನ ಅಥವಾ ಪುರುಷ. ನನ್ನದು ಎಂಬ ಭಾವವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅವನು ವಿಶ್ವದ ಈಶ್ವರನು.
19001022a ತಂ ವೈ ವಿದ್ಧಿ ಮಹಾರಾಜ ಬ್ರಹ್ಮಾಣಮಮಿತೌಜಸಮ್ |
19001022c ಸ್ರಷ್ಟಾರಂ ಸರ್ವಭೂತಾನಾಂ ನಾರಾಯಣಪರಾಯಣಮ್ ||
ಮಹಾರಾಜ! ಅವನನ್ನೇ ಅಮಿತೌಜಸ ಬ್ರಹ್ಮನೆಂದೂ, ಸರ್ವಭೂತಗಳ ಸೃಷ್ಟಾರನೆಂದೂ, ಪರಾಯಣ ನಾರಾಯಣನೆಂದೂ ತಿಳಿ.
19001023a ಅಹಂಕಾರಸ್ತು ಮಹತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಭೂತಾನಿ ಜಜ್ಞಿರೇ |
19001023c ಭೂತಭೇದಾಶ್ಚ ಭೂತೇಭ್ಯ ಇತಿ ಸರ್ಗಃ ಸನಾತನಃ ||
ಅವನಿಂದ ಮಹತ್ತು ಉಂಟಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮಹತ್ತಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವುಂಟಾಯಿತು. ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲ ಭೂತಗಳೂ ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಸ್ಥೂಲವಾಗುಳ್ಳ ಭೂತಭೇದಗಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವು. ಇದೇ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಸೃಷ್ಟಿ.
19001024a ವಿಸ್ತಾರಾವಯವಂ ಚೈವ ಯಥಾಪ್ರಜ್ಞಂ ಯಥಾಶ್ರುತಿಃ |
19001024c ಕೀರ್ತ್ಯಮಾನಂ ಶೃಣು ಮಯಾ ಪೂರ್ವೇಷಾಂ ಕೀರ್ತಿವರ್ಧನಮ್||
ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಂತೆ ಇದರ ಕುರಿತು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಹೇಳುವ ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಪೂರ್ವಜರ ಕೀರ್ತಿಯು ವರ್ಧಿಸುತ್ತದೆ.
19001025a ಧನ್ಯಂ ಯಶಸ್ಯಂ ಶತ್ರುಘ್ನಂ ಸ್ವರ್ಗ್ಯಮಾಯುಃಪ್ರವರ್ಧನಮ್ |
19001025c ಕೀರ್ತನಂ ಸ್ಥಿರಕೀರ್ತೀನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮಣಾಮ್ ||
ಇದರ ಕೀರ್ತನೆಯಿಂದ ಆ ಎಲ್ಲ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮಿಗಳ ಕೀರ್ತಿಯು ಸ್ಥಿರವಾಗುವುದು. ಇದರಿಂದ ಧನ-ಯಶಸ್ಸು-ಆಯುಸ್ಸು ವರ್ಧಿಸುತ್ತವೆ. ಶತ್ರುಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವರ್ಗವು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
19001026a ತಸ್ಮಾತ್ಕಲ್ಪಾಯ ತೇ ಕಲ್ಪಃ ಸಮಗ್ರಂ ಶುಚಯೇ ಶುಚಿಃ |
19001026c ಆ ವೃಷ್ಣಿವಂಶಾದ್ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಭೂತಸರ್ಗಮನುತ್ತಮಮ್ ||
ಶುಚಿಯಾಗಿರುವವರಲ್ಲಿ ನೀನು ಅತ್ಯಂತ ಶುಚಿಯಾಗಿರುವೆ. ಆದುದರಿಂದ ನಾನು ಇದನ್ನು ನಿನಗೆ ಹೇಳಬಲ್ಲೆ ಮತ್ತು ನೀನು ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆ. ಭೂತಗಳ ಈ ಅನುತ್ತಮ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮತ್ತು ವೃಷ್ಣಿವಂಶದ ಕುರಿತು ನಾನು ನಿನಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.
19001027a ತತಃ ಸ್ವಯಂಭೂರ್ಭಗವಾನ್ಸಿಸೃಕ್ಷುರ್ವಿವಿಧಾಃ ಪ್ರಜಾಃ |
19001027c ಅಪ ಏವ ಸಸರ್ಜಾದೌ ತಾಸು ವೀರ್ಯಮವಾಸೃಜತ್ ||
ಆಗ ಸ್ವಯಂಭೂ ಭಗವಾನನು ವಿವಿಧ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಬಯಸಿದನು. ಮೊದಲು ನೀರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟನು.
19001028a ಆಪೋ ನಾರಾ ಇತಿ ಪ್ರೋಕ್ತಾ ಆಪೋ ವೈ ನರಸೂನವಃ |
19001028c ಅಯನಂ ತಸ್ಯ ತಾಃ ಪೂರ್ವಂ ತೇನ ನಾರಾಯಣಃ ಸ್ಮೃತಃ ||
ನೀರಿಗೆ ನಾರಾ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಿಂದೆ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಕೊಂಡಿದ್ದುದರಿಂದ ಅವನು ನಾರಾಯಣನೆಂದಾದನು.
19001029a ಹಿರಣ್ಯವರ್ಣಮಭವತ್ತದಂಡಮುದಕೇಶಯಮ್ |
19001029c ತತ್ರ ಜಜ್ಞೇ ಸ್ವಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಸ್ವಯಂಭೂರಿತಿ ನಃ ಶ್ರುತಮ್ ||
ಹಾಗೆ ಅವನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡಿರುವಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಿರಣ್ಯವರ್ಣದ ಅಂಡವು ಉದ್ಭವವಾಯಿತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮನು ಸ್ವಯಂ ಜನಿಸಿದನು. ಆದುದರಿಂದ ಅವನು ಸ್ವಯಂಭು ಎನಿಸಿದನು ಎಂದು ನಾವು ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ.
19001030a ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭೋ ಭಗವಾನುಷಿತ್ವಾ ಪರಿವತ್ಸರಮ್ |
19001030c ತದಂಡಮಕರೋದ್ದ್ವೈಧಂ ದಿವಂ ಭುವಮಥಾಪಿ ಚ ||
ಭಗವಾನ್ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭನು ಆ ಅಂಡದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಷ ಪರ್ಯಂತ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ನಂತರ ಅದನ್ನು ಎರಡಾಗಿ ಒಡೆದು ಭೂಮಿ-ಸ್ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
19001031a ತಯೋಃ ಶಕಲಯೋರ್ಮಧ್ಯೇ ಆಕಾಶಮಸೃಜತ್ಪ್ರಭುಃ |
19001031c ಅಪ್ಸು ಪಾರಿಪ್ಲವಾಂ ಪೃಥ್ವೀಂ ದಿಶಶ್ಚ ದಶಧಾ ದಧೇ ||
ಆ ಎರಡು ಭಾಗಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಪ್ರಭುವು ಆಕಾಶವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ಪೃಥ್ವಿಯು ನೀರಿನಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿರಲು ಅವನು ಹತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳನ್ನು[1] ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
19001032a ತತ್ರ ಕಾಲಂ ಮನೋ ವಾಚಂ ಕಾಮಂ ಕ್ರೋಧಮಥೋ ರತಿಮ್|
19001032c ಸಸರ್ಜ ಸೃಷ್ಟಿಂ ತದ್ರೂಪಾಂ ಸ್ರಷ್ಟುಮಿಚ್ಛನ್ಪ್ರಜಾಪತೀನ್ ||
ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಇಚ್ಛಿಸಿ ಅವನು ಕಾಲ, ಮನಸ್ಸು, ಮಾತು, ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ, ರತಿ ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕ ರೂಪವುಳ್ಳ ಪ್ರಜಾಪತಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
19001033a ಮರೀಚಿಮತ್ರ್ಯಂಗಿರಸಂ ಪುಲಸ್ತ್ಯಂ ಪುಲಹಂ ಕ್ರತುಮ್ |
19001033c ವಸಿಷ್ಠಂ ಚ ಮಹಾತೇಜಾಃ ಸೋಽಸೃಜತ್ಸಪ್ತ ಮಾನಸಾನ್ ||
ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಏಳು ಮಹಾತೇಜಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು: ಮರೀಚಿ, ಅತ್ರಿ, ಅಂಗಿರಸ, ಪುಲಸ್ತ್ಯ, ಪುಲಹ, ಕ್ರತು, ಮತ್ತು ವಸಿಷ್ಠ.
19001034a ಸಪ್ತ ಬ್ರಹ್ಮಾಣ ಇತ್ಯೇತೇ ಪುರಾಣೇ ನಿಶ್ಚಯಂ ಗತಾಃ |
19001034c ನಾರಾಯಣಾತ್ಮಕಾನಾಂ ವೈ ಸಪ್ತಾನಾಂ ಬ್ರಹ್ಮಜನ್ಮನಾಮ್ ||
ಇವರು ಏಳು ಪುರಾಣ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಂದು ನಿಶ್ಚಿತರಾದರು. ಈ ಏಳ್ವರು ಬ್ರಹ್ಮಜನ್ಮಿಗಳು ಮತ್ತು ನಾರಾಯಣಾತ್ಮಕರು.
19001035a ತತೋಽಸೃಜತ್ಪುನರ್ಬ್ರಹ್ಮಾ ರುದ್ರಂ ರೋಷಾತ್ಮಸಂಭವಮ್|
19001035c ಸನತ್ಕುಮಾರಂ ಚ ವಿಭುಂ ಪೂರ್ವೇಷಾಮಪಿ ಪೂರ್ವಜಮ್||
ಅನಂತರ ಬ್ರಹ್ಮನು ರೋಷದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ರುದ್ರನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ನಂತರ ವಿಭುವು ಪೂರ್ವಜರಿಗೂ ಮೊದಲಿಗರಾದ ಸನತ್ಕುಮಾರನೇ ಮೊದಲಾದ ಋಷಿ[2]ಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
19001036a ಸಪ್ತೈತೇ ಜನಯಂತಿ ಸ್ಮ ಪ್ರಜಾ ರುದ್ರಶ್ಚ ಭಾರತ |
19001036c ಸ್ಕಂದಃ ಸನತ್ಕುಮಾರಶ್ಚ ತೇಜಃ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ಯ ತಿಷ್ಠತಃ ||
ಭಾರತ! ಆ ಸಪ್ತರ್ಷಿಗಳು ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿದರು. ಆದರೆ ರುದ್ರ, ಸ್ಕಂದ ಮತ್ತು ಸನತ್ಕುಮಾರರು ತಮ್ಮ ವೀರ್ಯಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡರು.
19001037a ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತ ಮಹಾವಂಶಾ ದಿವ್ಯಾ ದೇವಗಣಾನ್ವಿತಾಃ |
19001037c ಕ್ರಿಯಾವಂತಃ ಪ್ರಜಾವಂತೋ ಮಹರ್ಷಿಭಿರಲಂಕೃತಾಃ ||
ಅವರ ಏಳು ದಿವ್ಯ ಮಹಾವಂಶಗಳು ಕ್ರಿಯಾವಂತ ಪ್ರಜಾವಂತ ದೇವಗಣಗಳು ಮತ್ತು ಮಹರ್ಷಿಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.
19001038a ವಿದ್ಯುತೋಽಶನಿಮೇಘಾಂಶ್ಚ ರೋಹಿತೇಂದ್ರಧನೂಂಷಿ ಚ |
19001038c ವಯಾಂಸಿ ಚ ಸಸರ್ಜಾದೌ ಪರ್ಜನ್ಯಂ ಚ ಸಸರ್ಜ ಹ ||
ನಂತರ ಅವನು ವಿದ್ಯುತ್, ಗುಡುಗು, ಮೋಡಗಳು, ನೇರ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು, ಮಳೆ ಮತ್ತು ಜಲವಾಸಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
19001039a ಋಚೋ ಯಜೂಂಷಿ ಸಾಮಾನಿ ನಿರ್ಮಮೇ ಯಜ್ಞಸಿದ್ಧಯೇ |
19001039c ಮುಖಾದ್ದೇವಾನಜನಯತ್ಪಿತೄಶ್ಚೇಶೋಽಪಿ ವಕ್ಷಸಃ ||
ಯಜ್ಞಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ಅವನು ತನ್ನ ಮುಖದಿಂದ ಋಕ್, ಯಜು ಮತ್ತು ಸಾಮಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ನಂತರ ಮುಖದಿಂದ ಅವನು ದೇವತೆಗಳನ್ನೂ, ಮತ್ತು ವಕ್ಷಸ್ಥಲದಿಂದ ಪಿತೃಗಳನ್ನೂ ಪ್ರಕಟಗೊಳಿಸಿದನು.
19001040a ಪ್ರಜನಾಚ್ಚ ಮನುಷ್ಯಾನ್ವೈ ಜಘನಾನ್ನಿರ್ಮಮೇಽಸುರಾನ್ |
19001040c ಸಾಧ್ಯಾನಜನಯದ್ದೇವಾನಿತ್ಯೇವಮನುಶುಶ್ರುಮ ||
ತನ್ನ ಪ್ರಜನನದಿಂದ ಮನುಷ್ಯರನ್ನೂ, ತೊಡೆಗಳಿಂದ ಅಸುರರನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ನಂತರ ಅವನು ಪ್ರಾಚೀನ ದೇವತೆಗಳೆನಿಸಿಕೊಂಡ ಸಾಧ್ಯರನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿದನು ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ.
19001041a ಉಚ್ಚಾವಚಾನಿ ಭೂತಾನಿ ಗಾತ್ರೇಭ್ಯಸ್ತಸ್ಯ ಜಜ್ಞಿರೇ |
19001041c ಆಪವಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಸರ್ಗಂ ಸೃಜತೋ ಹಿ ಪ್ರಜಾಪತೇಃ ||
ನೀರಿನ ಮೇಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ಹೀಗೆ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪ್ರಜಾಪತಿಯ ವಿವಿಧ ಶರೀರಗಳಿಂದ ಉಚ್ಚ-ನೀಚ ಭೂತಗಳು ಹುಟ್ಟಿಬಂದವು.
19001042a ಸೃಜ್ಯಮಾನಾಃ ಪ್ರಜಾ ನೈವ ವಿವರ್ಧಂತೇ ಯದಾ ತದಾ |
19001042c ದ್ವಿಧಾ ಕೃತ್ವಾಽಆತ್ಮನೋ ದೇಹಮರ್ಧೇನ ಪುರುಷೋಽಭವತ್ ||
ಹೀಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಪ್ರಜೆಗಳು ವರ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಎರಡನ್ನಾಗಿಸಿ ಅರ್ಧದೇಹದಲ್ಲಿ ಪುರುಷನಾದನು.
19001043a ಅರ್ಧೇನ ನಾರೀ ತಸ್ಯಾಂ ಸ ಸಸೃಜೇ ವಿವಿಧಾಃ ಪ್ರಜಾಃ |
19001043c ದಿವಂ ಚ ಪೃಥಿವೀಂ ಚೈವ ಮಹಿಮ್ನಾ ವ್ಯಾಪ್ಯ ತಿಷ್ಠತಃ ||
ಇನ್ನೊಂದು ಅರ್ಧದೇಹದಿಂದ ನಾರಿಯಾಗಿ ಅವನು ವಿವಿಧ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ಸ್ವರ್ಗ-ಪೃಥ್ವಿಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ವ್ಯಾಪಿಸಿಕೊಂಡನು.
19001044a ವಿರಾಜಮಸೃಜದ್ವಿಷ್ಣುಃ ಸೋಽಸೃಜತ್ಪುರುಷಂ ವಿರಾಟ್ |
19001044c ಪುರುಷಂ ತಂ ಮನುಂ ವಿದ್ಧಿ ತದ್ವೈ ಮನ್ವಂತರಂ ಸ್ಮೃತಮ್ ||
ವಿಷ್ಣುವು ವಿರಾಜಿಸುವ ವಿರಾಟ್ ಪುರುಷನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ಆ ಪುರುಷನನ್ನೇ ಮನುವೆಂದು ತಿಳಿ. ಅವನಿಂದಲೇ ಮನ್ವಂತರವೆನಿಸಿಕೊಂಡಿತು.
19001045a ದ್ವಿತೀಯಮಾಪವಸ್ಯೈತನ್ಮನೋರಂತರಮುಚ್ಯತೇ |
19001045c ಸ ವೈರಾಜಃ ಪ್ರಜಾಸರ್ಗಂ ಸಸರ್ಜ ಪುರುಷಃ ಪ್ರಭುಃ |
19001045e ನಾರಾಯಣವಿಸರ್ಗಃ ಸ ಪ್ರಜಾಸ್ತಸ್ಯಾಪ್ಯಯೋನಿಜಾಃ ||
ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯವನಾದ ಇವನಿಂದಲೇ ಮನ್ವಂತರವು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ನೀರಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಈ ಪ್ರಜೆಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ನಾರಾಯಣಸರ್ಗವೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
19001046a ಆಯುಷ್ಮಾನ್ಕೀರ್ತಿಮಾಂಧನ್ಯಃ ಪ್ರಜಾವಾಂಶ್ರುತವಾಂಸ್ತಥಾ |
19001046c ಆದಿಸರ್ಗಂ ವಿದಿತ್ವೇಮಂ ಯಥೇಷ್ಟಾಂ ಗತಿಮಾಪ್ನುಯಾತ್ ||
ಈ ಆದಿಸರ್ಗವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡವನು ಆಯುಷ್ಮಂತನೂ, ಕೀರ್ತಿವಂತನೂ, ಧನ್ಯನೂ, ಪ್ರಜಾವಂತನೂ, ವಿದ್ವಾಂಸನೂ ಎನಿಸಿಕೊಂಡು ಯಥೇಷ್ಟ ಗತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ.”
ಇತಿ ಶ್ರೀಮಹಾಭಾರತೇ ಖಿಲಭಾಗೇ ಹರಿವಂಶೇ ಹರಿವಂಶಪರ್ವಣಿ ಆದಿಸರ್ಗಕಥನೇ ಪ್ರಥಮೋಽಧ್ಯಾಯಃ|
ಇದು ಶ್ರೀಮಹಾಭಾರತದ ಖಿಲಭಾಗ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ ಹರಿವಂಶಪರ್ವದಲ್ಲಿ ಆದಿಸರ್ಗಕಥನ ಎನ್ನುವ ಮೊದಲನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯವು.
[1] ಉತ್ತರ, ಆಗ್ನೇಯ, ಪೂರ್ವ, ನೈರುತ್ಯ, ದಕ್ಷಿಣ, ವಾಯುವ್ಯ, ಪಶ್ಚಿಮ, ಈಶಾನ್ಯ, ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಗೆ.
[2] ಸನಕ, ಸನಂದ, ಸನಾತನ ಮತ್ತು ಸನತ್ಕುಮಾರ.